Το Λάχι, όπως αναφέρουν οι Ιστορικοί, κτίσθηκε τα νεώτερα χρόνια όταν απομακρύνθηκε πλέον ο κίνδυνος των πειρατών οι οποίοι λιμένονταν και ταλαιπωρούσαν την περιοχή. Όμως, όπως αναφέρει ο αείμνηστος πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος Νικ. Λαλούσης, εφημέριος του Λαχίου, στην διάλεξή του ‘’Περί Ιστορικής ζωής και πορείας του Δήμου Βοιών’’, ο Ναός της Παναγίας των Εισοδίων κτίσθηκε το έτος 1814 από τους κατοίκους του Λαχίου Κοτσωναίους, Μηνογιανναίους, Βαρβαρέσηδες, κατόπιν αδείας του Αγά του Βυζαντοενετικού Κάστρου κάτω από το Φαρακλό. Αυτό το στοιχείο δηλώνει ότι το Λάχι υπήρχε, αλλά το αποτελούσαν μέχρι την επανάσταση του 1821 συνοικισμοί – Κατούνες – όπως στα άκρα του χωριού στα κτήματα Πλατανιστός οι οικογένειες Χαραμήδων, Διπλάρων. Στα Κυριανιάνικα και τα Στεφανιάνικα οι οικογένειες Βαρβαρέσου. Στο επάνω μέρος του χωριού οι οικογένειες Λαλούση και Καλυβιτέων. Στο βόρειο επάνω άκρο οι Κοτσωναίοι, στο δυτικό άκρο οι Βατισταίοι, στο κέντρο οι Μηνογιάννηδες και στα σημερινά Παπαδιάνικα οι Τριβουλίδηδες με αγροποιμνοστάσια στον Πλακωπό, τη Θραμπάλα και στου Μανιάτη.
Το 1830 μετά την απελευθέρωση ο Γεώργιος Μηνόγιαννης δώρισε οικόπεδο στο κέντρο του χωριού όπου με την υποστήριξη όλων των κατοίκων των συνοικισμών κτίσθηκε ο σημερινός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους κόσμημα του χωριού.
Σχετικά με την ονομασία του χωριού υπάρχουν οι παρακάτω εκδοχές:
α. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι από τον Λάγιν, στρατιωτικό και φίλο του Κολοκοτρώνη που έζησε στο χωριό γύρω στα 1800 μ.Χ. ( Βρέθηκε τούρκικο παραχωρητήριο για την περιοχή στο όνομα του Γεωργίου Λάχη). Επίσης σήμερα στο χωριό διάφορες τοποθεσίες διατηρούν τούρκικες ονομασίες όπως: Σέιντινι, Πασσαλί, Γραμματικός, Τουφαράς, Μουλάς, Αντέμι
β. Από τον Λάγι, στρατηγό του Βοία, ο οποίος στρατοπέδευσε στο λεκανοπέδιο έκτασης 1500 στρεμμάτων που είναι γνωστό σήμερα σαν ‘Λας’.
Στην νότια γωνιά του ‘Λα’ (γνωστό σαν Χωστόσπηλο) βρέθηκαν χαλάσματα από οικοδομές, σπασμένα κεραμίδια και άλλα πήλινα αντικείμενα.
γ. Λάχη (η), =τέλη εκ δικαιωμάτων ενοικίασης βοσκών.
δ. Από τη μορφολογία του εδάφους του. Γλωσσολογικώς Λάχεια σημαίνει καλώς καλλιεργημένη γη, ενώ Λαχή-Λάχος σημαίνει σκάψιμο και Λας πέτρα ή βράχος. Αν παρατηρήσουμε λοιπόν την μορφολογία της περιοχής του Λαχίου, ξεκινώντας από τους κρεμαστούς βράχους του Παραδεισίου και ακολουθώντας τη γραμμή Πέτρα-Γραμματικός-Φλέβα-Νετέα-Καλάμι-Πλατανιστός, θα παρατηρήσουμε ότι το κάτω έδαφος είναι γόνιμο για καλλιέργεια, ενώ το επάνω είναι άγονο